Spannende tijden...
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg monique,remmy en kids
19 November 2013 | Frankrijk, La Roussille
Eind oktober zijn we even terug in Woerden in ons oude huis geweest voor een weekje. Het was echt een overvolle week, waarin we Leandra's twaalfde verjaardag hebben gevierd met haar vrienden en vriendinnen en veel te druk bezig waren met bijzaken, zoals onder andere mijn herregistratie die afgewezen werd, waardoor ik nogmaals al mijn 5 werkgevers van de afgelopen 5 jaar af moest. Dat was echt bureaucratische muggezifterij, ik had alle bewijzen dat ik in de afgelopen 5 jaar aan de minimale urennorm voldeed, maar ze wilden werkgeversverklaringen op officieel papier met een echte handtekening en stempel. Dat was nog even stressen om dat tussendoor allemaal op tijd geregeld te krijgen. Gelukkig werkte mijn oude werkgevers goed mee en heb ik het in die week in orde kunnen maken.
Gelukkig hadden we ook wat tijd over om een bezoekje te brengen aan de poffertjestent in Woerden, vrienden en familie te zien, maar helaas konden we niet iedereen opzoeken. In de tussentijd hebben we ons huis in orde gemaakt voor kamerverhuur en het huis overgedragen aan Melanie, bij wie we een goed gevoel hebben en ons huis in goede handen achterlaten. Zij huurt een kamer in ons huis voor de periode dat ze stage loopt in Utrecht.
De laatste middag in NL had Rembrand een sollicitatiegesrek in Rotterdam, gelukkig mochten ik en de kids bij een nieuwe vriendin daar in de buurt blijven wat heel gezellig was, terwijl hij zijn sollicitatiegesprek had. Helaas konden we niet nog even bij mijn zusjes langs die ik graag nog had willen zien voor we weer terug naar Frankrijk reden. Op de terugweg zijn we 2 nachtjes blijven couchsurfen bij onze Vlaamse vrienden, wat een superleuke afsluiting was van deze week. De kids vielen met hun neus in de boter, want die konden meteen aansluiten bij de Halloweenoptocht waar ze stiekem wel al ontzettend op gehoopt hadden...
Inmiddels zijn we al weer een tijdje terug in Frankrijk, de eerste tijd aan het bijkomen van een hele drukke week in NL. We zitten te wachten op de uitslag van Rembrands sollicitatiegesprek wat heel positief was verlopen. Dankzij Melanie en Joke hebben er nog 2 kijkers kunnen komen kijken in ons huis, de markt lijkt weer aan te trekken en we blijven goede moed houden het huis dit jaar te kunnen verkopen. Dan kunnen we verder gaan kijken, hoe we verder zullen gaan na dit jaar. In ieder geval hebben we iets superleuks om naar uit te kijken, want mijn lieve vriendin Judith heeft me gevraagd om getuige te zijn op haar trouwerij in juli! Ik hoop wel ook met ons gezinnetje in februari nog een keer naar NL te komen, want mijn zusje heeft dan haar 2e kindje gekregen en mijn vader komt ook over uit Thailand en die hebben we dan ook al bijna een jaar niet meer gezien. En als het doorgaat, zouden we misschien ons huis rond die tijd kwijt kunnen zijn, maar dat staat nu weer even op een laag pitje... Maar je weet maar nooit.
Heel langzaam wordt het hier steeds kouder, we hebben nog wat mooie zonnige dagen gehad, waarin we lekker in de tuin hebben kunnen werken en dingen aan hebben kunnen pakken. Nu is het af en toe echt afzien, zo koud! We houden de kachel nu veel aan en gooien er voor de nacht nog 1 blok hout op, zodat het niet al te kil wordt in huis. Dat wordt makkelijk voor de Sint: warme pyjama's, sloffen en een kadootje om mee te spelen. Over de Sint gesproken, we hebben als echte Hollanders zijnde, de intocht gekeken op Uitzending Gemist en de kids mochten daarna hun schoentje zetten. Gelukkig zijn er hulppietjes die met motor en zijspan richting Frankrijk crossen om de Nederlandse kinderen daar ook te kunnen verwennen. Gelukkig waren ze zo slim de gevulde schoenen niet neer te zetten bij de kachel, maar op te hangen, zodat Wooster ze niet leeg kon eten!
De Franse kinderen hebben de kerstman, maar wij vieren gewoon Sinterklaas en met Kerstmis zijn we gewoon hier en maken we het gezellig met ons gezinnetje. We hebben bedacht om allemaal iets voor elkaar te maken voor onder de kerstboom. Leandra is al druk van start gegaan met knutselen, zodat het straks op tijd klaar is. Ik denk dat ik straks Kath om een spoedcursus warme sokken breien ga vragen, zodat ik het hele gezin kan voorzien van warme voetjes!!!
Gelukkig hadden we ook wat tijd over om een bezoekje te brengen aan de poffertjestent in Woerden, vrienden en familie te zien, maar helaas konden we niet iedereen opzoeken. In de tussentijd hebben we ons huis in orde gemaakt voor kamerverhuur en het huis overgedragen aan Melanie, bij wie we een goed gevoel hebben en ons huis in goede handen achterlaten. Zij huurt een kamer in ons huis voor de periode dat ze stage loopt in Utrecht.
De laatste middag in NL had Rembrand een sollicitatiegesrek in Rotterdam, gelukkig mochten ik en de kids bij een nieuwe vriendin daar in de buurt blijven wat heel gezellig was, terwijl hij zijn sollicitatiegesprek had. Helaas konden we niet nog even bij mijn zusjes langs die ik graag nog had willen zien voor we weer terug naar Frankrijk reden. Op de terugweg zijn we 2 nachtjes blijven couchsurfen bij onze Vlaamse vrienden, wat een superleuke afsluiting was van deze week. De kids vielen met hun neus in de boter, want die konden meteen aansluiten bij de Halloweenoptocht waar ze stiekem wel al ontzettend op gehoopt hadden...
Inmiddels zijn we al weer een tijdje terug in Frankrijk, de eerste tijd aan het bijkomen van een hele drukke week in NL. We zitten te wachten op de uitslag van Rembrands sollicitatiegesprek wat heel positief was verlopen. Dankzij Melanie en Joke hebben er nog 2 kijkers kunnen komen kijken in ons huis, de markt lijkt weer aan te trekken en we blijven goede moed houden het huis dit jaar te kunnen verkopen. Dan kunnen we verder gaan kijken, hoe we verder zullen gaan na dit jaar. In ieder geval hebben we iets superleuks om naar uit te kijken, want mijn lieve vriendin Judith heeft me gevraagd om getuige te zijn op haar trouwerij in juli! Ik hoop wel ook met ons gezinnetje in februari nog een keer naar NL te komen, want mijn zusje heeft dan haar 2e kindje gekregen en mijn vader komt ook over uit Thailand en die hebben we dan ook al bijna een jaar niet meer gezien. En als het doorgaat, zouden we misschien ons huis rond die tijd kwijt kunnen zijn, maar dat staat nu weer even op een laag pitje... Maar je weet maar nooit.
Heel langzaam wordt het hier steeds kouder, we hebben nog wat mooie zonnige dagen gehad, waarin we lekker in de tuin hebben kunnen werken en dingen aan hebben kunnen pakken. Nu is het af en toe echt afzien, zo koud! We houden de kachel nu veel aan en gooien er voor de nacht nog 1 blok hout op, zodat het niet al te kil wordt in huis. Dat wordt makkelijk voor de Sint: warme pyjama's, sloffen en een kadootje om mee te spelen. Over de Sint gesproken, we hebben als echte Hollanders zijnde, de intocht gekeken op Uitzending Gemist en de kids mochten daarna hun schoentje zetten. Gelukkig zijn er hulppietjes die met motor en zijspan richting Frankrijk crossen om de Nederlandse kinderen daar ook te kunnen verwennen. Gelukkig waren ze zo slim de gevulde schoenen niet neer te zetten bij de kachel, maar op te hangen, zodat Wooster ze niet leeg kon eten!
De Franse kinderen hebben de kerstman, maar wij vieren gewoon Sinterklaas en met Kerstmis zijn we gewoon hier en maken we het gezellig met ons gezinnetje. We hebben bedacht om allemaal iets voor elkaar te maken voor onder de kerstboom. Leandra is al druk van start gegaan met knutselen, zodat het straks op tijd klaar is. Ik denk dat ik straks Kath om een spoedcursus warme sokken breien ga vragen, zodat ik het hele gezin kan voorzien van warme voetjes!!!
