Winter in de Creuse

De afgelopen tijd had ik weinig tijd en inspiratie om een blogje te schrijven, af en toe was het echt overleven, in mijn eentje met 4 kids en een behoorlijke verantwoordelijkheid hier. Rembrand is net na de kerst terug naar Nederland vertrokken en sindsdien missen we hem al bijna 2 maanden. Ilana strekt haar armpjes naar hem uit als ze hem ziet op Skype en roept “papa, papa”, ook als ze de telefoon ziet liggen, pakt ze ‘m op en zegt “papa, papa” op een vragende toon. Leandra, Quinn en Micah hebben het er ook moeilijk mee dat ze hun papa zo lang moeten missen. Ze tellen de dagen af tot hij weer komt, nu nog 3 dagen en dan is hij weer een weekje bij ons en daarna moet hij weer 3 weken werken in Nederland.

In de tussentijd ben ik hier heel creatief met 4 kids en geen auto. Ik heb Julie en Leo opgebeld en in het Frans geregeld dat ze elke week “un panier des lègumes” langsbrengen (mandje gevuld met biologische groenten uit hun groentetuin). Hun groenten zijn erg goed en we eten nu dus veel vers en onbespoten van het seizoen. Sommige groenten kenden we nog helemaal niet en dankzij een tip van Joke (kijk op Youtube: koken met…) is er een wereld voor me open gegaan. Een wereld van pastinaak, meiknollen, en allerlei soorten groenten waar ik nog nooit van gehoord had. Ik heb veel plezier in het koken en bakken en ben er steeds beter in aan het worden. Mijn zelfgebakken brood wordt steeds beter. Laatst creatief geweest en gewoon rozijnenbrood met spijs geïmproviseerd, wat superlekker geworden was.

Voor de rest is het de afgelopen tijd een stuk geïsoleerder geweest, we hebben veel regen gehad en het is best koud. De mensen in Frankrijk zijn in de winter veel binnen in hun huizen en je ziet weinig mensen op straat, dus hadden we ook niet veel aanspraak en dat missen we allemaal. We zijn toch sociale dieren…

Via HelpX.com hebben we een profiel aangemaakt om goede hulp te krijgen en die hebben we ook gekregen. Eerst kwamen Kamiel en Yeon en hun baby Miru voor ruim 2 weken en nu zijn Dale, Marion en hun dochter Harvey van 3 hier. Dat is hulp in ruil voor accommodatie en eten. Beide gezinnen zijn op reis en kwamen hier langs. In deze donkere en regenachtige tijd een welkome afwisseling en weer eens wat aanspraak van andere volwassenen. Kamiel heeft het onder andere het kasje gerepareerd in de tuin, zodat we straks daarin groenten kunnen verbouwen en Dale zorgt ervoor dat ik ’s ochtends met Ilana beneden kom in een warm huis en geen tijd kwijt ben ’s ochtends met het vuur aanmaken. Dat zijn echt kadootjes! Ook is het ideaal, want zij passen af en toe op mijn kids en ik soms op hun kind, en ik heb dankzij de helpers nu 2 keer naar Franse les kunnen gaan in Aubusson waar ik echt van kan genieten en heerlijk kan socializen.

De kinderen hebben inmiddels vrienden gemaakt en af en toe logeren ze ergens of komt er iemand hier logeren of spelen. We hebben een paar Nederlandse gezinnen met kinderen leren kennen en 1 Frans thuisonderwijzend gezin. Het Franse gezin woont op een half uurtje van hier, de Nederlandse gezinnen op 45 minuten. Maar het zijn allemaal erg leuke mensen en het is leuk om hier ook wat mensen te leren kennen. Maar de meeste buitenlanders die hier zijn komen wonen zijn toch wel Engelsen. Ook 90 % van mijn medestudenten voor de Franse les zijn Engelsen. Het Engels van onze kinderen gaat met sprongen vooruit, spelenderwijs; daar gaan ze straks veel profijt van hebben. Zelfs Micah spreekt al een aardig woordje Engels. Frans leren gaat iets langzamer, maar wat ons betreft is ieder woord of zin die ze leren in het Frans mooi meegenomen, we zijn hier maar voor een jaar en ze hoeven niet vloeiend in Frans te worden. Ik vind het al heel knap dat ze hun angst overwonnen hebben en in het Frans antwoord durven te geven op simpele vragen.

We hebben iets leuks om naar uit te kijken, aanstaande vrijdag mogen we met de kinderen komen kijken naar de pasgeboren geitjes op de geitenboerderij! Leuk! We hebben er zin in…