Un jour de notre vie nouvelle... - Reisverslag uit La Roussille, Frankrijk van monique,remmy en kids baten - WaarBenJij.nu Un jour de notre vie nouvelle... - Reisverslag uit La Roussille, Frankrijk van monique,remmy en kids baten - WaarBenJij.nu

Un jour de notre vie nouvelle...

Door: Monique

Blijf op de hoogte en volg monique,remmy en kids

24 Augustus 2013 | Frankrijk, La Roussille

Zomaar een dag uit ons nieuwe leven:

's Ochtends om een uur of 6 begint de haan te kraaien, meestal slapen we erdoorheen gelukkig... Tussen 7 en half 8 wordt Ilana wakker, als we pech hebben soms ook eerder. De laatste nacht dat ze doorsliep, kan ik me al niet eens meer herinneren. Dan gaan we samen ontbijten, Quinn geeft de hond zijn eten en Micah voert de kippetjes en zet het deurtje van het kippenhok open. Leandra zorgt voor de wandelende takken van Katie, die nog niet uit het ei gekomen zijn (we wachten met spanning af of daar überhaupt nog wat gaat gebeuren). Na het eten ruimt iedereen zijn troep op, achter de vodden gezeten door ondergetekende, poetst zijn tanden en kleedt zich aan.

Dan ga ik met Ilana een flinke lange wandeling maken met Wooster de labrador. In het begin ging ik hink-stap-sprong om de naaktslakken heen, nu raak ik er aan gewend en loop ik gewoon normaal in de hoop dat ik niet in zo'n slijmerig beest stap. Als Leandra zin heeft gaat ze met me mee en gaan we meteen bramen plukken, want het is bramentijd en ze groeien hier overal in het wild. Tijdens het plukken voer ik er regelmatig eentje aan Ilana, die vindt ze heerlijk!

In de tussentijd mogen de kinderen even een half uurtje op de computer, met als enige voorwaarde, eerst 10 minuten minimaal Frans oefenen.

Dan komen we een uur later, met bramen plukken soms nog later, terug en gaan we gezellig samen wat drinken. Heel vaak buiten op het bankje in de tuin onder de druiven. Dan pakken we elke dag in ieder geval één iets nuttigs aan, de een maait het gras en de ander maakt een hoek of een kamer in het huis schoon. Vaak bakken we zelf ook een brood voor tussen de middag.

Na het middageten gaat Quinn Wooster uitlaten, de ene keer samen met Leandra en de andere keer samen met Micah.

Als het even lukt, ga ik dan tussen de middag even slapen (makkelijker als Rembrand er ook is) of in ieder geval even rusten. Die gebroken nachten en borstvoeding geven vreten een hoop energie...

De kinderen spelen in de tuin op het kleed met de Lego en af en toe zit Leandra of Quinn bovenin de boom. En af en toe valt er eentje uit de boom of heeft een ander weer een teek. Nu ga ik niet meer zoals voorheen meteen in de stress schieten en raar met mijn armen fladderen "ieeehhh een teek!!!", nee ik moet mijn angst niet op de kinderen overdragen, ik loop met vastberaden tred naar de ehbo kist, pak de tekentang en draai dat smerige bloedzuigende beest(je) eruit. Maar als die teek in mijzelf zit, jek het idee alleen al, dan ben ik iets minder stoer. Rem, dat beest moet eruit, NU!!! Gelukkig hebben onze kinderen van de oma van Rembrand petjes gehad, een superkado die ze gelijk ook beschermd tegen teken in hun nek!

Iedere keer als de kippies op een bepaalde manier kakelen of kukelen, rennen de kids om beurten naar het kippenhok, in de hoop weer eitjes te vinden. Als er eentje ligt, is het nog steeds een gouden vondst, de schat, de jackpot!!! Iedereen komt 'm bewonderen en het kind dat het ei gevonden heeft wordt benijd.

Dan ga ik de hond weer uitlaten en wandel ik naar de geitenboerderij een half uur verderop. Ze zijn daar superaardig en ik kom er graag. Meestal zoek ik een goede reden als excuus om daar te kunnen gaan kletsen en soms ga ik zomaar even buurten. Vandaag heb ik kaas gehaald en echt waar, het Frans praten gaat steeds gemakkelijker. En ik doe het gewoon, ook al gaan ze Engels terugpraten of kom ik er niet uit, ik probeer het toch in het Frans en af en toe gebruik ik er dan 1 of 2 woorden Engels tussendoor. Maar niet iedereen spreekt Engels. Maar iedereen heeft superveel geduld met me en ze praten langzaam en gebruiken niet al te moeilijke woorden, zodat ik het meeste begrijp.

Daarna wordt er weer gekookt en mogen de kids weer even een half uurtje op de computer en eerst weer Frans oefenen. "Mama!", roept Leandra trots, "ik heb de zilveren griffel!!!" We hebben hele leuke vocabularybuilders om zoveel mogelijk vertrouwd te raken met het Frans, erg leuk. Rembrand heeft ook op zijn tablet, makkelijke spelletjes gezet voor Micah om spelenderwijs vertrouwd te raken met de taal, met hem doen we het ook nog vaak even samen. Maar hij pikt het ontzettend snel op, hij spiekt vaak mee met Quinn en Leandra en laatst hoorde ik hem perfect "casquette" uitspreken.

Als het lekker weer is eten we buiten en als er dan iets te vieren valt of we kunnen iets bedenken, dan gaan we marshmellows roosteren boven de barbecue. Lekker!!! Ilana gaat na het eten in bad (vaak eet zij wel eerder al), dat wil zeggen in de teil in de tuin of in de gootsteen als het wat frisjes is.

Quinn geeft de hond weer eten, Micah de kipjes, Leandra en Rembrand laten Wooster nog een keer uit. Dan 1 voor 1 de kids naar bed, verhaaltje voorlezen en bijkomen... Niet vergeten het hok van de kippen af te sluiten als de kippen op stok zijn gegaan, er loopt hier een vos rond en ik heb 'm vandaag nog gezien in de tuin!

Zo ziet onze dag er zo ongeveer uit. En de hond is eigenlijk een kind extra, want als je niet oplet dan smeert 'ie 'm gewoon en gaat bij de buren van de composthoop eten of in de vijver zwemmen.
monique,remmy en kids

Wij zijn een avontuurlijk gezin van 6 personen, die veel van de natuur en reizen houden. Ons gezin bestaat uit: Leandra van 11, gevoelig, zorgzaam en fantasierijk, houdt er van om te verdrinken in een goed boek, klimt graag in bomen en schopt net als haar ouders graag tegen de regeltjes aan. Quinn van 8, heerlijk eigenwijs, vol verhalen, stiekem heel aanhankelijk (niet laten merken natuurlijk, want dat is niet cool), leest ook alles wat los en vast zit, intens in zijn emoties, graag het laatste woord en vol fantasie. Micah van 5, supereigenwijs, doet lekker waar hij zelf zin in heeft, hangt vaak de clown (of de piraat!) uit, kletst mensen de oren van het hoofd en is nooit uitgepraat. Ilana van 0, heerlijke mollige blije baby, die geniet van borstvoeding en gedragen worden in de doek. Als wij plezier hebben en heel veel lachen, heeft zij ook plezier! Helemaal verliefd op grote broers en zus. Monique (dat ben ik) van 36, sociaal dier, lekker eigengereid, out-of-the-box, doe niet mee met de gevestigde orde, denk in mogelijkheden en niet in beperkingen en blijf in mijn hart altijd een kind. Probeer zo veel mogelijk zelf na te denken en neem niet alles zo maar aan. Rembrand, 39 jaar, ook lekker eigenwijs, zoekt zijn eigen weg door het leven en volgt zijn eigen "waarheden", laat zich niet te snel gek maken, is liefdevol en geduldig en een toegewijde papa.

Actief sinds 20 Maart 2010
Verslag gelezen: 273
Totaal aantal bezoekers 24749

Voorgaande reizen:

02 Augustus 2013 - 30 Juni 2014

van stadskind naar buitenkind

04 Juli 2010 - 14 Augustus 2010

North Sea Cycle Route, part 1

Landen bezocht: