De balans opmaken - Reisverslag uit La Roussille, Frankrijk van monique,remmy en kids baten - WaarBenJij.nu De balans opmaken - Reisverslag uit La Roussille, Frankrijk van monique,remmy en kids baten - WaarBenJij.nu

De balans opmaken

Door: Monique

Blijf op de hoogte en volg monique,remmy en kids

05 Januari 2014 | Frankrijk, La Roussille

De balans opmaken…

Na het lezen van het blog van onze vriendin Jen, die met haar gezin 10 maanden op reis is, en daarin de balans opmaakt van 2013, voel ik me geïnspireerd om hetzelfde te doen van het afgelopen jaar uit ons leven.

Belangrijke levenslessen die wij hebben geleerd in 2013

1. Het is heerlijk om uit je comfortzone te komen.
Toen we ‘ja’ zeiden op het voorstel van Jen en Neil om op hun huis en dieren te komen passen voor een jaar, voelde dat als een sprong in ’t diepe. We droomden al jaren van een leven meer in contact met de natuur en met elkaar en we wilden van dromen naar doen, maar bleven maar hangen in ons: ‘Maar wat als…?’ of ‘Als ons huis verkocht wordt, dan….’ En zo bleven we steken in onze zelf gecreeerde gevangenis. We hoefden niet lang na te denken over het voorstel van Jen en besloten ervoor te gaan. Dit is de frisse wind door ons leven die we zo nodig hadden en stap 1 op weg naar de verwerkelijking van onze idealen.

2. Thuis is waar we samen zijn.
Het draait niet om een huis, spullen en geld, dat is alleen maar materie. Het draait om liefde en ‘qualitytime’ met elkaar kunnen doorbrengen. Leren elkaar te respecteren om wie we zijn en elkaar de ruimte geven die we nodig hebben.

3. Kippen zijn geweldig!
Van het zorgen voor de kippen hier, hebben we echt alleen maar plezier. Als Ilana huilt, geven we de kippetjes een handvol voer en ze kijkt stil en ademloos toe hoe ze het voer oppikken. Elk eitje voelt als een onverwacht kado en degene die ‘m vindt wordt met bewondering onthaald!

4. Vriendschap is geen illusie.
Het gaat er niet om hoeveel contact je hebt en houdt met vrienden of hoe lang je al bevriend bent, echte vrienden zijn in ons hart en verrijken ons leven. Vrienden van vrienden kunnen ook goede vrienden worden en wat een rijkdom dat we vrienden in ons leven hebben. Het meest belangrijke is dat je welkom bent bij elkaar en elkaar in moeilijke tijden een beetje kunt steunen, van dichtbij of verder weg. In dit opzicht konden wij niet rijker zijn.

5. Het leven is een kwetsbaar gegeven en je moet er zelf iets van maken.
We hebben het besluit genomen om niet meer te wachten om onze dromen te leven. Het leven is kwetsbaar en betrekkelijk en uniek, morgen kan het afgelopen zijn. Daar zijn we ons het afgelopen jaar nog bewuster van geworden door Alex, het zoontje van onze vrienden, die gediagnosticeerd werd met leukemie en met onze vriendin Renske die voor borstkanker behandeld moest worden. Maar ook het overlijden van mijn neef Gert-Jan kort geleden, maakt dat we ons realiseren dat het belangrijk is dat we ons hart moeten volgen in onze dromen en idealen en niet blijven steken in een ‘wat als’ of een ‘als dit of dat gebeurt, dan…’ Dat we niet blijven zitten in een situatie waarin we ons niet happy voelen, maar dat we actief op zoek gaan naar meer verbondenheid met elkaar, anderen en met de natuur en naar manieren om onze dromen/idealen vorm te geven.

6. Kunnen ontvangen is net zo belangrijk als kunnen geven.
Uit compleet onverwachte hoeken hebben we het afgelopen jaar steun, liefde, vriendschap, begrip, hulp, briefjes en pakketjes gekregen, wat ons vervuld met een gevoel van dankbaarheid en verbondenheid met de mensen om ons heen. Dankjulliewel!

7. Soms is het nodig voor een ander om je in een hokje te kunnen stoppen.
Zo zijn onze afwijkende keuzes (afwijkend van de ‘norm’) voor sommige mensen minder bedreigend. Zelf voelen we ons echt niet zo ‘alto’ of ‘extreem links’ of ‘eco’, net als iedereen zijn wij ook gewoon op zoek naar hoe we simpelweg een fijn leven kunnen hebben. Alleen zijn we nu een stukje verdergegaan dan dat mensen misschien van ons gedacht hadden, door daadwerkelijk stappen te ondernemen. Voor ons soms ook eng, beangstigend en onzeker, maar ’t gevoel dat je leeft, echt leeft en niet alleen maar overleeft of geleefd wordt is onbetaalbaar. En we leren onze kinderen een belangrijke levensles, dat ze hun dromen moeten volgen en dat het oké is om te zijn wie je bent. En ‘nee’, we geloven niet dat onze kinderen slechter af zijn, omdat ze nu een jaar niet naar school gaan maar thuisonderwijs krijgen. Ze leren hun eigen unieke weg te vinden en te bewandelen, ze leren nieuwe talen spreken, ze zijn in contact met de natuur, leren waar hun interesses liggen en hun talenten te ontplooien. En wij leren er ook ontzettend veel van, omdat we het nu niet uit handen geven, maar het zelf doen, samen.

8. Er gaat niets boven het plezier van je eigen creaties.
Waren we de eerste helft van 2013 nog erg van het makkelijke (bijvoorbeeld even patat halen bij de Chinese buuf, kant en klare pizza halen bij de Appie), vanaf dat we in Frankrijk zijn, zijn we eerst noodgedwongen -later kregen we er meer plezier en handigheid in- steeds meer zelf gaan maken. Van zelf je brood bakken, pizza, koekjes, pannenkoeken, soep, quiches, gebak tot zelf jam maken van versgeplukte bramen, zelf kadootjes maken, een hek maken, je eigen hout zagen om je in de winter warm te houden bij de houtkachel, eetbare paddenstoelen plukken en verwerken in een heerlijke omelet met de eieren van de kippen hier enz enz. Het geeft zoveel meer voldoening om dingen zelf te kunnen maken.

9. Zelfs schapen voelen af en toe de behoefte om eens even lekker uit te breken en een groener weitje op te zoeken!


monique,remmy en kids

Wij zijn een avontuurlijk gezin van 6 personen, die veel van de natuur en reizen houden. Ons gezin bestaat uit: Leandra van 11, gevoelig, zorgzaam en fantasierijk, houdt er van om te verdrinken in een goed boek, klimt graag in bomen en schopt net als haar ouders graag tegen de regeltjes aan. Quinn van 8, heerlijk eigenwijs, vol verhalen, stiekem heel aanhankelijk (niet laten merken natuurlijk, want dat is niet cool), leest ook alles wat los en vast zit, intens in zijn emoties, graag het laatste woord en vol fantasie. Micah van 5, supereigenwijs, doet lekker waar hij zelf zin in heeft, hangt vaak de clown (of de piraat!) uit, kletst mensen de oren van het hoofd en is nooit uitgepraat. Ilana van 0, heerlijke mollige blije baby, die geniet van borstvoeding en gedragen worden in de doek. Als wij plezier hebben en heel veel lachen, heeft zij ook plezier! Helemaal verliefd op grote broers en zus. Monique (dat ben ik) van 36, sociaal dier, lekker eigengereid, out-of-the-box, doe niet mee met de gevestigde orde, denk in mogelijkheden en niet in beperkingen en blijf in mijn hart altijd een kind. Probeer zo veel mogelijk zelf na te denken en neem niet alles zo maar aan. Rembrand, 39 jaar, ook lekker eigenwijs, zoekt zijn eigen weg door het leven en volgt zijn eigen "waarheden", laat zich niet te snel gek maken, is liefdevol en geduldig en een toegewijde papa.

Actief sinds 20 Maart 2010
Verslag gelezen: 485
Totaal aantal bezoekers 24724

Voorgaande reizen:

02 Augustus 2013 - 30 Juni 2014

van stadskind naar buitenkind

04 Juli 2010 - 14 Augustus 2010

North Sea Cycle Route, part 1

Landen bezocht: